Onze vrijwilligers zijn goud waard!
In een sfeervolle ruimte in de IJzeren man ontmoetten zo’n 60 mensen elkaar. Vrijwilliger van de hulpdiensten, de wijkondersteuners, de taalcoaches, de geheugenbieb, de Huiskamer, buurtbemiddelaars, schuldhulpcoaches en ervaringsdeskundigen armoede. Een bont gezelschap van mensen met uiteenlopende interesses, talenten en taken. Met één ding gemeen: hun gedrevenheid om onbezoldigd iets voor een ander te betekenen.
In tijden waarop sociale netwerken kleiner worden, armoede toeneemt, eenzaamheid groeit, de zorg voor kwetsbare ouderen verder weg lijkt dan ooit, is het ook tijd voor compassie, liefdadigheid, begrip en zorg voor elkaar. Zowel voor je liefsten dichtbij, als voor je buren naast je, de wijk waarin je woont, het dorp waarin je thuis bent. Compassie voor hen die het moeilijk hebben, doordat zij hebben moeten vluchten uit hun thuisland, hun partner hebben verloren, hun inkomen kwijt raken, hun gezondheid verliezen. Liefdadigheid in de vorm van tijd en aandacht voor hen die zo alleen of verdrietig zijn. Begrip voor mensen die boos zijn op elkaar, voor mensen met andere waarden en normen, voor mensen die de veranderingen niet bij kunnen houden. Zorg voor de medemens die het moeilijk heeft of even dat steuntje in de rug verdient.
En nergens vind je dat zo terug als bij mensen die zonder eigenbelang en onbetaald deze compassie, liefdadigheid, begrip en zorg bieden als vrijwilliger. Zonder vrijwillige inzet kan er heel veel niet. Er zouden projecten stoppen, diensten verdwijnen en meer mensen tussen wal en schip vallen.
Gelukkig is vrijwilligerswerk geen eenrichtingsverkeer. Vrijwilligers krijgen er ook iets voor terug. De waardering van de mensen voor de steun die ze ontvangen, het kunnen inzetten van de eigen talenten, het opbouwen van nieuwe sociale contacten.
Wij nemen onze hoed af voor onze vrijwilligers: ze zijn goud waard!
