Een welzijnscoach; maakt het verschil
Voor veel mensen voelt de toekomst soms als een onzekere woestijn, en voor mevrouw was dat helaas niet anders. Ze zat al maanden thuis, in onzekerheid over de vraag of ze wel of niet afgekeurd zou worden voor haar werk. Haar dagen leken eindeloos, gevuld met fysieke klachten, het gebrek aan sociale contacten en het gevoel dat ze nergens meer echt bij hoorde. Zelfvertrouwen? Ver te zoeken. Ze voelde zich, simpel gezegd, verloren.
En daar kwam ik als welzijnscoach binnen. Geen wonderdokter, geen snelle oplossing, maar iemand die luistert, écht luistert. We zijn samen gaan zitten, ik heb haar verhaal aangehoord, zonder oordeel, zonder haast. Vanuit dat gesprek zijn we gaan zoeken, als speurders op zoek naar vergeten schatten. Wat zijn haar talenten? Wat vindt ze leuk? Wat zou haar dag een glimp van vreugde kunnen geven?
Stap voor stap
Stap voor stap vonden we die glimp. Ze gaf aan dat de horeca haar altijd al heeft aangetrokken. Mensen blij maken met een goed kopje koffie, een verzorgde lunch – daar knapte ze van op, dat was een ingang. Het idee om iets te betekenen voor anderen, dat voelde als een eerste sprankje hoop.
Groeiend zelfvertrouwen
Ik nam contact op met een wijkpunt en regelden dat ze hier voorzichtig kon beginnen als vrijwilliger, simpelweg door koffie te schenken, een praatje te maken, een lunch te verzorgen. Geen enorme stap, maar precies goed om het langzaam op te bouwen. En wat gebeurde er? Mevrouw bloeide op. Stap voor stap groeide haar zelfvertrouwen, en met iedere glimlach die ze ontving en ieder vriendelijk woord dat ze zelf uitsprak, werd ze sterker. Ze voelde zich weer nuttig, onderdeel van een groter geheel.
Vrijwilligerswerk
Inmiddels gaat mevrouw met plezier naar haar vrijwilligerswerk. Ze heeft een doel, een invulling, iets om voor op te staan. Haar sociale kring breidt zich uit, ze ontmoet mensen, en het meest krachtige van alles: ze voelt zich weer gezien en gewaardeerd. Haar onzekerheid is niet meer het middelpunt van haar leven – dat is nu de trots en het plezier dat ze ervaart in haar werk.
Hervinden van kracht
Als welzijnscoach is er niets mooier dan te zien hoe iemand, die eerst gevangen leek in een cirkel van angst en onzekerheid, langzaam haar kracht hervindt. Het gaat om dat ene luisterend oor, die ene kleine handreiking die een wereld van verschil maakt. Wat ooit een ‘hopeloos’ verhaal leek, is nu een succesverhaal – en daar kunnen we allemaal wat van leren.
